Het lijken wel flinters Parmezaanse kaas wanneer ik de dunne plakjes kweepeer de oven in schuif... Ik maak chips van kweepeer! Kweepeer eet je eigenlijk nooit rauw zoals je dat met de 'gewone' peer wel doet. Dit is een bijzondere peer, een toffe. Pas na bereiding krijgt ze haar zoete honing- en vanille-achtige smaak, mmmmmh, ik ruik het nu al! De chips gebruik ik als mooie en lekkere decoratie bij bijvoorbeeld een dessert als gecarameliseerde (kwee)peren met kokosvanilleroom en crumble. Of als crispy topping van een herfstige salade. Ook bij langzaam gegaarde lamsbout smaken ze goed... Het recept. Makkelijker kan eigenlijk niet. Je hebt een kweepeer, een dunschiller én wat geduld nodig. Was de kweepeer goed en droog af. Snijd zo dun mogelijke plakjes met behulp van de dunschiller. Leg de plakjes op een grote bakplaat op bakpapier en schuif de plakjes in een op ca 80 á 90 graden voorverwarmde oven. Nu wel een beetje opletten in het begin. Niet elke oven is namelijk hetzelfde. Ze mogen niet te hard gaan, niet te snel verkleuren. Liever een uur langer in een wat koelere oven, dan te kort in een te hete... Het is een kwestie van heeeel langzaam drogen. Na 1 á 3 uur (...dat hangt dus van je oven, de dikte van de plakjes én je geduld af ;-) zouden de plakjes droog en knapperig moeten zijn, succes! Als je de chips na volledig afkoelen luchtdicht verpakt, bijvoorbeeld in een jampotje, dan zijn ze wel even houdbaar, zeker een week. Dit werkt alleen als ze écht super, super droog en knapperig zijn geworden.
1 Comment
|
Archives
Februari 2016
Categories |